Bloedonderzoek

Intracellulaire pathogenen en chronische infecties

Bij NL-Lab doen we onderzoek naar bacteriën die zich in de witte bloedcel verschansen. Deze zogenaamde intracellulaire pathogenen kunnen chronische ontstekingen en infecties veroorzaken en kunnen leiden tot langdurig vage klachten zoals vermoeidheid, concentratieverlies, spierpijn, gewrichtspijn en hoofdpijn.

De oorzaak kan verschillen. Eén van de meest bekende is een tekenbeet en de ziekte van Lyme. Maar wij zijn in staat nog veel meer ziekteverwekkers op sporen.

Interesse?

Ons bloedonderzoek is alleen te bestellen via een behandelaar. Ben jij een particulier, neem dan contact met ons op, dan kunnen we je doorverwijzen. Ben je een behandelaar? Schrijf je vrijblijvend in.

Chronische infecties

Een chronische infectie begint vaak met een acute infectie als gevolg van allerlei mogelijk oorzaken, variërend van een tekenbeet, een schram van een kat, een wondje, of een zere keel.

Een chronische infectieziekte verloopt traag en kent vaak langdurige perioden van onduidelijke ziekteverschijnselen. Deze verschijnselen kunnen maanden of jaren sluimeren (bv. bij tuberculose).

Chronische infectieziekten zijn meestal moeilijker vast te stellen dan acute infecties. Hierdoor kan de schade hoog oplopen vóór een langdurige behandeling wordt ingesteld.

Witte bloedcellen zijn geprogrammeerd om de ontsteking te bestrijden. Ze schakelen alle beschadigde of geïnfecteerde cellen uit. Als de schade van deze acute infectie is bestreden en de eerste klachten voorbij zijn, sterven de witte bloedcellen af of gaan ze weer doen wat ze daarvoor deden: klaarstaan bij nieuw letsel.

Een chronische ontsteking ontstaat als de oorzaak van de infectie, zoals een bacterie, kans ziet om zich in de witte bloedcel te verschansen. Hier kan de bacterie zich vegeteren en uiteindelijk gaan vermenigvuldigen zonder dat ons afweersysteem er iets tegen kan doen. Immers de ziekteverwekker bevindt zich ín een deel van het afweersysteem: de witte bloedcel.

Op deze manier zijn de ziekteverwekkers zeer moeilijk te traceren en kunnen zich verspreiden door het hele lichaam en overal vage klachten zoals vermoeidheid, concentratieverlies, spierpijn, gewrichtspijn en hoofdpijn veroorzaken.

Ziekteverwekkers die wij kunnen opsporen

NL-Lab heeft onderzoeksmethoden ontwikkeld om deze ziekteverwekkers in hun ‘ondergedoken’ vorm op te sporen:

Aeromonas hydrophila
Anaplasma soorten
Babesia soorten
Bartonella soorten
Bordetella pertussis
Borrelia burgdorferi
Borrelia soorten
Chlamydia pneumoniae
Chlamydia trachomatis
Ehrlichia soorten
Haemophilus influenzae
Mycobacterium tuberculosis
Mycobacterium soorten
Mycoplasma pneumoniae
Porphyromonas gingivalis
Propionibacterium acnes
Pseudomonas aeruginosa
Rickettsia soorten
Salmonella enterica
Salmonella soorten
Staphylococcus aureus
Staphylococcus soorten
Streptococcus soorten

Tekenbeetziekten / Ziekte van Lyme

De bekendste tekenbeetziekte is de ziekte van Lyme, ofwel Lyme Borreliose, een infectie die veroorzaakt wordt door de Borrelia bacterie. De meest voorkomende Borrelia soort is Borrelia burgdorferi, maar er komen over de hele wereld meerdere, andere soorten voor. Deze bacteriën worden overgedragen via de beet van een teek. Naast de mogelijkheid dat teken verschillende Borrelia soorten bij zich dragen, kan een teek ook besmet zijn met nog veel meer voor de mens schadelijke bacteriën, virussen, parasieten en andere micro-organismen. Elk van deze micro-organismen kunnen bij overdracht tot ziekte leiden en in de meeste gevallen uit zich dit enige tijd na de tekenbeet in koorts.

Chronische klachten bij de ziekte van Lyme

Volgens het RIVM worden elk jaar in Nederland ruim 1 miljoen mensen door een teek gebeten. Ongeveer 2 op de 100 mensen krijgen na de tekenbeet de ziekte van Lyme, zo’n 27.000 mensen per jaar. De aard en de ernst van de klachten bij patiënten met de ziekte van Lyme zijn verschillend. Verreweg de meeste mensen die deze ziekte oplopen, krijgen een kenmerkende ring of vlek bij de plek van de tekenbeet. Daarnaast krijgen jaarlijks 1200 tot 1500 mensen gewrichtsklachten, huidklachten, zenuwklachten of hartklachten. Deze grote groep van aandoeningen wordt geschaard onder de term ‘Tekenbeetziekten’. Ziekten uit deze groep kenmerken zich door diversiteit in symptomatologie maar kunnen allen een chronische fase aannemen. Van de 27.000 patiënten houden naar schatting 1000 tot 2500 mensen per jaar langdurige klachten. In dat geval spreekt men van ‘chronische ziekte van Lyme’.